Vanochtend was het plotseling duidelijk. Je bent niets van alles wat je kent, geleerd hebt of ervaren.
Er valt dus niets te veranderen, te verbeteren of op te lossen, terwijl er tegelijkertijd nog heel veel te doen valt.
De overgang van het aangeleerde naar het niets is een stap opzij, die je op ieder moment kunt zetten. Je behoeft alleen maar te beseffen dat je er bent, meer niet.
Verandert dat wat ? Heel veel.
Je moet afmaken wat je begonnen bent en opnieuw vernemen wat je half hoorde, zonder haast.
Sommigen dingen zul je in dit leven afmaken, andere niet.
Waarom dat zo is weet je niet.
Vanuit het niets, dat je nergens toe aanzet, is leven een zegen die het sterven omvat.
Je weet dat, terwijl je nog leeft.
Maarten Houtman