Wat je te doen staat

Je leeft mechanisch, zolang je ronddraait in wat gebeuren moet, wat je leuk vindt of wat zich aandient, zonder te beseffen wie er doet of beleeft.
Blind en doof dwaal je door variaties van het bekende.
Pas als je zó verdiept bent dat wat je doet, ziet of hoort het enige is, ben je bij de bron – van voor je geboorte en na je dood.
Dat is niet geheimzinnig of verheven. Je moet er alleen op letten en het bekende vergeten.
Het is dichterbij dan je adem, vraagt niets noch maant je tot iets.
Het is er en neemt je op in haar volledigheid.
In die volledigheid is het duidelijk wat je te doen staat.

Maarten Houtman