Gevoel krijgen voor het Onuitsprekelijke

Eefde | Vijfdaagse december 1985
Woensdag 18 t/m zondag 22 december
- Vr.: Je zei dat we een hulsje zijn, met een naam en eigenschappen, wat straks weer verdwijnt. Ik ben heel benieuwd hoe je dat ziet.

- Maarten: Nou, het is zo, zolang je je vereenzelvigt met je huls, kun je niet betrokken zijn. Ik bedoel, je schrikt wel telkens, in je eigen leven of door alles wat om je heen gebeurt, maar je schrik gaat niet verder dan die huls groot is. Dus je blijft beperkt.
Maar in de mate dat je ervaart dat jij, zoals je nu bent, voorlopig bent, dat dat wonderlijke brandpunt zich als het ware nu met die huls hier bevindt – en je gaat je steeds meer bewust worden van dat brandpunt – gaat die huls zijn macht van beperking over jou verliezen. Dan verwijd je jezelf. En dat gebeurt niet omdat je dan je grenzen verbreedt, maar dat is omdat je merkt dat jij niet alleen die huls bent, maar dat je ook dat andere bent, dat brandpunt, wat veel en veel wijder is, wat eigenlijk alles is.
En ook erg belangrijk is dat dat geen strijd is. Het is een overgang van aandacht, als het ware. Want zodra je strijd levert, ben je bezig je met één van de twee te vereenzelvigen. En dat werkt niet, dat is gewoon tijdverlies.

Maarten Houtman, Blijvende aandacht, passage uit het gesprek van donderdag 19 december 1985.
toespraken & gesprekken december 1985

Hoe kun je ontdekken
Inleiding woensdag


Blijvende aandacht
Inleiding en gesprek donderdag


Het vermoeden dat de wereld anders zou kunnen
Inleiding vrijdag


Het verhaal van de brahmanenzoon Vasudeva
Inleiding zaterdagmorgen


Innerlijk compleet zijn
Inleiding en gesprek zaterdagmiddag


De schoonheid van het vergankelijke
Inleiding zondag 


Samenvatting
(na afloop van de sessie ingesproken)


naar boven


Afbeelding bovenaan:
Hanna Mobach, Het oerlandschap, 1997
Houtskool op papier, 21x16cm.
Illustratie uit het boekje ‘De kom van herinnering en andere verhalen’ - zie Etalage
< terug naar ‘Sessies in Eefde