Klaarblijkelijk speelt dwang, ongeweten, een hoofdrol in ons leven, ook in de z.g. spontane, niet voorgenomen handelingen.
Om dit te onderkennen moet je het “spelenderwijs” ontdekken. Je kunt het niet willen ontdekken.
• Paradoxaal genoeg moet je dan bewust leven, en wel zo dat je in alles van het leven echt belangstelt. Ook in je verdriet, pijn, tegenslag en miskenning.
Een radicale verandering of mutatie vraagt een volstrekt onbaatzuchtige aandacht, die vanzelf doet of niet-doet zonder wilsinzet.
We kennen dit alleen maar bij het in alles van iemand houden, waarbij je geen bedoeling hebt.
Normaal word je gestuurd door wat van buiten of binnen tot je komt, en vaak via een omweg uit het onbewuste in je doorspeelt.
• Je gewone leven binnen het programma, waarvan je je niet bewust bent, varieert en vergroot de inhoud van je bewustzijn wel, maar verandert z’n werkwijze nauwelijks.
In het grote scheppingsgebeuren verandert het totaal van het leven heel langzaam, in de loop van miljoenen jaren. Ook daar komen mutaties voor, maar onvrijwillig onder de druk van rampen.
• Alleen de mens kan zich bewust worden van zichzelf en de plaats die hij in het geheel inneemt. Dit “zich bewustworden” is een vrijwillige activiteit, die verandering mogelijk maakt.
Hoewel hij nog steeds een ik heeft, wordt hij er niet meer door bepaald. Hij kan de vaardigheden van z’n ik in dienst stellen van het geheel.
Daarmee heeft het ik voor het eerst z’n rechtmatige plaats.