Het moment waarin je bent

Bij het wakker worden, merk je vaak niet hoe je bent. Je voelt je lichaam niet, noch de onrust die overbleef uit een droom, noch de stemming waarin je bent.
Het tot je laten doordringen van deze simpele observatie, maakt je vanzelf aandachtig zonder doel.

Word je alleen maar wakker in de waakwereld van het moment, dan interpreteer je niet, hoewel je alles wat om je heen gebeurt hoort. In het aandachtig wakker worden komen de geluiden pas tot je als je er aan toe bent, niet eerder.
De geluiden verstoren je aandacht niet.
Ouders met kinderen zouden eerder wakker moeten worden dan hun kinderen, om dit eerste begin van de dag veilig te stellen.
Als je met iemand anders slaapt, geldt dit ook.
Als je opmerkzaam bent op het wakker worden, zul je de ander die nog slaapt niet storen, hoogstens zul je de ander even strelen of een kus geven, maar zo dat hij/zij alleen je nabijheid voelt en niet gestoord wordt in zijn/haar wereld.
In ieder geval maak je de slaper niet wakker, om zijn/haar aandacht te krijgen.
Zo is bij dat simpele wakker worden, als je niet toevallig in je eentje bent, al een heleboel aan de hand.
Slaap je al langere tijd alleen, denk dan niet dat dit abnormaal is. De maatschappij en de bezits- en seksdrang willen je dat wel doen geloven.
In dat zoeken naar een nog onbekende partner gaat het meest innige en openbarende aan je voorbij, het moment waarin je bent.