Feitelijk ervaren

Als je er op gaat letten, merk je dat je vrijwel nooit ervaart wat zich feitelijk voordoet. Zonder het te beseffen schuift zich een vroegere, soortgelijke ervaring, ertussen.
Opmerken dat die zich ertussen schuift is al een hele kunst. Je moet je steeds afvragen herken ik wat ik zie of is het nieuw. Dat vraagt een geweldige oplettendheid, zonder in een kramp te komen.
Als je het gaat proberen merk je wat een hinderlijk obstakel zich voordoet. En toch  ‘to see things as they realy are’ vraagt deze inspanning zonder kramp.
Is het eigenlijk de moeite waard je zo in te spannen?
Doe je het niet, dan zie je alles altijd in de verleden tijd. Een leven lang.
Wel om van te schrikken, maar je kunt kiezen. Of eigenlijk niet?