Mijn bewustzijn heeft vele lagen. Alle gebeurtenissen uit mijn leven zijn er in terug te vinden, veel meer dan ik me kan herinneren.
Je weet dat er meer moet zijn.
Hoe dieper je komt hoe meer ‘alles er tegelijkertijd is’.
Nog verder ben ik ‘niets’, vervuld van een geweldige kracht, die onbeweeglijk overal tegelijk is.
Niets groeit of sterft terwijl het voortdurende ontstaan en vergaan erin beweegt.
Ook het wordende, de hele evolutie, duizenden en duizenden jaren bevindt zich er in.
De dood voelt als een vriend die het onvermijdelijke liefdevol voltrekt.