Dromen zijn bedrog, zegt bijna iedereen. Maar dan heb je het over de herinnering in je dagbewustzijn.
Besef je dat een herinnering in het verleden ligt, vastgepind en dood, terwijl de droom echter dan echt was?
De droom bereikte je in een stroom van heftige emoties, zonder verband of begin en eind.
Als je niet beseft dat de herinnering dood is, blijf je je leven lang in cirkels uitleggen, zonder tot de droom door te dringen.
Duiden doe je immers in het geconditioneerde dagbewustzijn.
Dat is zo klein dat de macht van de droom het zou opblazen, als het het dagbewustzijn kon bereiken.
Dus na het wakker worden, de herinnering met rust laten, gewoon aan de dag beginnen, niets met de herinnering doen.
Dat is moeilijk, maar het enig zinnige.
Soms valt de betekenis je te binnen, zomaar, zonder aanwijsbare reden.
Soms ook niet. Dat blijft onbekend.
Probeer het maar, het is simpel zo. Volharding in niets doen.